මැරාගේ first ලවු එක ඉලවු උන හැටි.........2 ( පෑලෑන)

ඉස්සල්ලා පොස්ට් එකෙන් කිවුවේ අපේ අජා ගිහින් වැඩේ දෙල් කරගන්න ගිය විදිහනේ අද එතන ඉදන්....
…
…කොහොම හරි අපි කට්ටියටම වැටහුනා තවත් එක වචනයක් හරි මුගේ කටින් පැන්නොත් ලවු එකට බඩුම තමා කියලා..ඔන්න එතකොටම අපේ ඔය වගේ අවස්තාවල ඉක්මන් ක්‍රියාකාරි සමාජිකයෙකුවන  මියා.......
…
අඩො කචා උබ කොහෙද බන් හිටියේ මම උබව හැම තැනම හොයනවා......මොන මගුලක්ද උබ මෙතන කරන්නේ වරෙන් යන්න.....
…එ පොඩ්ඩක් හිටපන් බන් මේ අපේ නිල්..ලි බු..බූ..අඩො කට අත ඇරපන් බන්......මොකදද උ ..ම..බු...


අම්මො දැන තමයි ඇගට ලේ ටිකක ඉනුවේ.මියා ක්ච්චාවත් ඇදගෙන අන්තරස් දහන වුනා..කෙල්ලො ටික අන්ද බුත වෙලා මේ මොකද්ද වුනේ කියලා.ඇයි බොලේ අපි ඉස්සරහ ඔහොම දෙයක් වුනොත් ඉතින් අපිත් හොල්මන් වෙනවනේ...බල්ලගේ වැඩේ බුරැවා කරන්න ගිය නිසා  ආදරය  ප්‍රකාෂ කිරිම තවත් දවසකට කල් ගියා.….......


කාලය ගෙවිගියේ මම තවත් නිලුට ඇද බැද තබමින් මුලින්ම කතා කරන්න බැරිව හිටපු මම දැන් නිලුත් එක්ක කතා කරන මට්ටමට ෆිට් එකක ගොඩ නගාගෙන තිබුනා......දැන් කට්ටිය බලනවා නෙද එ කොහොමද කියලා එක මගේ මේ ටිකිරි මොලේට ආපු මාස්ටර් පැලෑන් එකක්...මම අර කලින් පොස්ට් එකක කියලා තිබුනා .......සමාවෙන්න අපේ මාලුවාගේ පොස්ට් එකක කමෙන් එකක් දැම්මා ඉස්කොලේ I.T යුනිට් එක ගැන..මම තමයි ඉතින් එතන බොස් මගේ අණට පිටින් යන්න පුලුවන් එකෙක් උසස් පෙළ පoතිවල හිටියෙත් නෑ..මොකද උන්ගේ වැඩ කරල දෙන්නේත් මම නිසා...අනේ මගේ අහිoසක කෙල්ලත් I.T කරන්න ගත්තෙත් මටම ලැබෙන්න තියන පිනටද කොහෙද කියල එ දවස්වල හිතුවට මැහුම තිස් දෙකකින් නවත්වන්න වෙයි කියලා ජිවිතෙට හිතුවෙ නෑ....... 

කොහොම හරි මෙන්න මේකයි ප්ලැන...........

එ දවස් අපිට තියන වෙලාවටම තමයි නිලුලටත් තියෙන්නේ අපිට තියරි කරන කොට එ කාට්ටියට පැක්ටිකල්.......ඔය විදිහට තමයි කට්ටිය සතියෙන් සතිය මා‍රැ වුනේ........අපිට උගන්නන මිස්ලා දෙන්නෙක් හිටියා එ දෙන්න තමයි...ඔය වැඩ දෙකම කරගෙන යන්නේ එක්කෙනෙක් තියරි අනිත් එක්කෙනා පැක්ටිකල්.......දවසක් දා අපේ තියරි උගන්නන මිස් නිවඩුවක්  දාලද කොහෙද ඉස්කොලේ ඇවිල්ලා නෑ.......කොහොම හරි උදේ පිරියඩ් එකේ තමයි තියෙන්නේ..........

ආ මිස් කෙසෙ හො ( ඔහොම තමයි අපි මිස්ලට ටොක් කරන්නේ )
මොකක්ද ළමයො එ කියුවේ...........?
නැ මිස් කොහොමද කියලා ඇහුවේ
ආ තමුසෙලා දැන් හින්දිත් දන්නවද ?
අයියො නැ මිස් දන්නේ නැද්ද මේ ඉතින්.........
දන්නවා දන්නවා......තමුසෙලා අද පoතියට යනවා අද මිස් නැ
අම්මට සිරි එල එල
මොකාට සිරි........
ආ.....නෑ......හරි හරි අපි යන්නම්........

ඊලග පොස්ට් එකෙන් පෑලෑන මතක් වුනු හැටි........  
…
 … 

මැරාගේ first ලවු එක ඉලවු උන හැටි.........

ආදරය හරිම සුන්දරයි එ වගෙම බිය ක‍රැයි..මේක මට වුනු ගොඩක් සිදුවිම් අතරෙන් එකක් විතරයි....එ දවස් වල අපේ කොල්ලො ටික කෙල්ලො කියන්නේ හරිම වාතයක් කියලා තමයි හිතාගෙන හිටියේ.........ගොඩක් වෙලවට අපි සෙට් එක එකට හිටියේ මොකද පි ඩයල් අපේ සෙට් එකට හරි ගියේ නැති නිසා මගේ බැජියේ සෙට් එක අයේ එලකිරි තමයි...කචා,මියා,සුදු,පොලා,ඔ‍ටුවා.අජා වගේ කොල්ලො ගොඩක් මම වටේ හිටියා..ඔය කට්ටිය තමයි මගේ බොක්ක......අපි තමයි අපේ පන්ති සෙට් එකේ එ කියන්නේ පන්ති හතරක රනර්ලා...කොටින්ම මිස්ල සර්ලටත් ගොඩක්ම සර්ලට "උබල මොකද කරන්නේ" කියල ඇහුවොත් "ඇයි උබට මොකද ඩො" කියල අහන්න පුලුවන් සයිස් එකේ අයියල මාත් එකක හිටියා.කවු‍රැ හරි විහිලුවට හරි මොකක් හරි කරොත් පැන්සල් පරක් හරි අනින්න තමයි පුරුදුවෙලා හිටියේ මම අනන්තවත් කොල්ලන්ට පැන්සල් පැන් වලින් ඇනල ඇති ලේ එන්න අපි කාටවත් සර්ලෙන්ඩර්නැ වුනේ නැ.......ඒ කලය හරිම සුන්දරයි අනන්ත් ගුටි කාල ඇති ගහගෙන ඇති එ මොරාල් කලේ උනු ඇත්ත සින් එකක්.මට ගමේ මැරා කියන්න ගත්තෙත් ඔය සින් එක නිසා..............


මම පාසල් ගියේ ***** මධය මහා විද්යාලයට දන්නවනේ කෙල්ලො ගොඩයි........හරිම ආසයි එත් තත්වෙට හරි නැති නිසා බොහොම අමාරුවෙන් හිත හදාගෙන හිටියා ඔය ඔක්කොම ලොකුකම් එක කෙල්ලෙක් නිසා වතුරට දපු කොලයක් වගේ දියවෙලා ගියා..එ කෙල්ල හත වසරට අලුතෙන් අපු කෙල්ලෙක් අපි එයාට "නිලු" කියමු..හරිම විසෙකාර දගකාර කෙල්ලෙක් ඇස් දෙක නිකන්...නිකන්..අර අර........අනේ මන්ද කියන්න බැ මාර ලස්සන්යි.......එ පැද්දිල ගැස්සිල දකිනකොට මගේ බොඩියම ගැස්සෙන්න ගත්තා.......හරියට මි මැස් මොරෙ හැදිලා වගේ....
කොහොම හරි මැරාගේ  මේ වෙනස අපේ උන්දට වටහා හන්න මහ කාලයක් ගියෙ නැ.....මම හිතුවේ උන් ටික දැන ගත්තාහම මැරා ඉස්කොලේ වසල ඉවරයි කියලා...එත් මැරාගේ පිනටද කොහෙද කිසිම අවුලක් නැතුව මෙන්න බොලේ මුන් ටික එකිට මැරාගේ නම කියල විහිලු කරනවා.හරිම සොක් අදහගන්නත් බැ......එත් කොස්ස කට තිබුනේ මම එ දවස් වල මැරා ඔය ස්බ්ජෙට් එකේ එච්චර හොද පේයර් කෙනෙක් නෙමේයි පළමු පෙම නිසා කිසිම අදහසක් එන්නෙත් නෑ..ඔක්කොටම වඩා හරිම අහිoසක කොල්ල නොවැ මැරා...........
කොහොම හරි යාලය ගෙවිලා ගියා මැයි මසේ කියන්නේ අපි හැමොටම සතුටු මාසයක්නේ මොකද ස්පොට් මිට් එක නිසා කොල්ලො බල්ලො වෙල ඉස්කොලේ හැම තැනම ඉබාගතෙ යනවා..පිට්ටනියෙත් එකම කෙලියයි දුවනවා,උස පනිනවා අපිත් ඉතින් බලගෙන ඉන්නවා මැර කම් කොරාට දුවන්න පුලුවන්යැ හැබැයි ඉතින් මොකක්හරි අවුලක් ගිය වෙලාවට හුසෙන් ලොක්ක අනිවා අපිට පාරදයි... කොහොම හරි දැන් මැරාට ඉවසගෙන ඉන්න බැරිම තැන ගිහින් අහන්න කියල හැදුවට නිකන් බැ බැ වගේ,,,ඔනම ගනන් කාරයෙක් ඇබරෙන මොහොතක් තමයි ඔය උදාවෙල තියෙන්නේ......කකුල් දෙකත් මොකක්ද වෙලා......ඉතින් මමත් හැම කොල්ලම කරනව වගේ අධාර පැතුව......හැබැයි ඉතින් කොච්චර කියෙවුවත් නම් කියල විහිලු කරත් එකෙක්වත් ෆේස් කරන්න යන්න කෑමති නැ දැන් මොකද කරන්නේ.....


මම = අඩො කචා මට බැ බන් එකි ලගට යන්න....උබ ගිහින අහපන්කො බන්
කචා = අනේ මේ හු*තො තො ගිහින් අහපන්...මම ගිහින් ඇහුවට හරියනවද බොල යම ඔනනම් මම ලගට එන්නම්.....
මම = අනේ එහෙම කරන්න එපා බන්.....
කචා = මට බැ බන් කියන එක අහපන්කො අර අනිත් උන් ඉන්නේ උන්ට කියපන්.......
මම = හා කමක් නැ අද ගෙදර ගිහින් ‍රැ 350 රයිස් එකක් කනවා.........හිත් හැදෙන්න...
කචා = අඩො උබ ගාව 350 තියනවද ?


මුන් කොච්චරවත් හිටියට පගව ගන්නකොට පොලොසිය හොදයි


මම = ඔවු ඇයි
කචා = කලින් කියන්න එපැ යකො හිටපන් හිටපන් මම අහන්නම් හැමැයි පුතො රයිස් නම් එපා අරවා බාගයක් නම් එල ?
මම = ගල්ද ?
කචා = නැ පොල්....වේ* බල්ලො ගල් නැතුව කසිප්පු ගහන්නද ගල්ද කියල අහන්නේ මොඩයා....
මම = හරි හරි දෙන්නම්...


දෙන්නම් කියපු ගමන් මෙන්න යකො කොච්චරවත් බැ බැ කියපු එකා වේඩිල්ල වගේ කෙල්ලො හිටපු තැනට ගියා....දැන් ඔන්න මැරා එකසිය ගානට වෙවුල වෙවුල ඉන්නවා මු මොන ජල්තරයක් කර ගනිද කියලා...........කතා කරන දේවල් ඇහෙන නැති නිසා ඇහෙන මනෙට අනිත් උනුත් එක්ක කිට්‍ටු කරා..........


කචා = ආ.........නoගිලා ......


අපොයි විනාසයි මු නිකන් මොකක්ද කියනවා වගේ එක කියපු කැත් විතරක්....චික්
මුසලයා කැව වැඩේ......දැන් අනිත් එවුන්ටත් අප්සට්...දැන් මොනවා වෙවිද ?
ඊලග පොස්ට් එකන් බලමු නෙද ?

ඉනේ ගහනව තියා තනියෙන් උස්සන්නත් බැ

මේක පොඩි පහේ විහිලු කතන්දරයක් එත් ඇත්ත සින් එකක්...........

දවසක් අපේ යලුවෙකුගෙ ගෙදර තිබුණු පොල් පරාල වගයක් නැති වෙලා යලුවගේ ගෙදර මිනිස්සුන්ට මළ පැනල ගියාලු ගෙවල් පැත්තෙ තියන ප්‍රසිද්ධ දේවාලයකට සාස්තරයක් අහන්න.ගිහින් දැන් ඉන්නවලු තමන්ගේ වාරය එනකන් ඉදල ඇතුලට ගිහින් ඉදගත්තලු කොහොම හරි දැන් සාස්තරය කියන්න ගත්තලු.

ඔo වර වර අහස පලාගෙන වර වර
පොලොව පලගෙන වර වර.............

කියල හැල්ලකුත් කියල කපු මහත්තය ආවේසෙන් මෙහෙම කියනවලු

ද‍රැවා මට පේනව ද‍රැවා මට පේනවා......
ඔවු......ඔවු.........
ඉස්සරහ දොරෙන් ඇවිත් තියෙන්නේ......
උබල නොදන්නව වුනට ..........
බඩුව ඉනේ ගහගෙන පස්සේ දොරෙන් ගිහින්..........
පස්සේ දොරෙන් ගිහින්..........

එතකොටම අපේ යලුවගේ අම්මා අහනවලු

ඉනේ ගහනව තිය තනියෙන් උස්සන්නත් බැ
කපු මහත්තයට පිස්සුද ?

මේකත් එවගේ කතාවක්

අපේ කොල්ලෙක් ටිවි එකක් ගෙනත් අලුතින්
මු එ ටිවි එක ගැන කයියක් දාගෙන ඉන්න වෙලාවක මම එක පාරටම ඇහුවා...
මචන් ටිවි එක කලඩ්ද කියලා....?
මු ගත් කටටම...
නෑ මචන් රිමොට්.....

ගු ඇදිම රස්සාවක් කරගත් මිනිසුන්.....

උතුරනවාට කවු‍රැත් කැමතිය නමුත් මේ  ඉතිරිල්ලට කවු‍රැත් කැමතියන්නේ නැත..මොකද මේ ඉතිරිල්ල නිසා ඇතිවන වාසියක් නැත.ඇතිවන්නේ දුඟද හා අප්පිරියාව පමණි..නමුත් මේ ඉතිරිල්ලෙන් සතුටක් ලබන අය පවා සිටිති මේ ඉතිරිල්ල නිසා ඔවුන්ගේ ද‍රැපවුල් ‍රැකෙන්නේ හා එදා වේල හරි කරගන්නේ මේ ඉතිරිල්ලේන් වාසි ලබන්නොය....ඔවුන් මැස්සන් බව ඔබ සිතනවා වන්නට පුලුවන නැ ඔවුන් මිනිසුන්න හැගිම් දැනිම් ඇති සැබැ මිනිසුන්ය සමාජ සේවකයන්ය අපගේ ජාතික පනය වන ගල් මොත්ලයක් හා ‍රැපියල් 4000/= අතේ තැබුවිට ඔවුන්ට කල නොහැකි දෙයක් නැත.එ තරමට ඔවුන් මේ රස්සවේ ප්‍රවිනයොය..‍රැපියල් 4000 නොව ලක්ශයක් දුන්නත් මම නම්  ජිවිතයට ලැට් වලකට බහින්නේ නෑත.නමුත් ඔවුන්ට ගූ නාන එක කජු කනවා වැනිය..පලාතම ගඳය එ ගඳ පිටවන තැනම එක් අයෙක් බල්දියකුත් අතැතිව ඊලග ගූ බල්දිය පිරි එනතු‍රැ මග බලා සිටි....මෙය මට හිනයකි මම ජිවිතයේ පලමු වරට දු‍ටු ඊහා අප්‍රසන්න ජනකම සිදුවිමකි...ගල් බොතලයම කට තියා ගසා සිගටට් එක වලේ සිටම පානය කරයි මට වමනේ යන්නත් එයි.......මේ අපේ ගමේ ඩයල් එකකි මම ඔහුට ජොන් කියන්නම්...ඔහු තැන්පත් පුද්ගලයෙකි ලැට් වලට බැසිම හා ගල් ගැසිම විනා ඔහු වෙන කිසිම ආකාරයක වැරදිවැඩක් කරනු මම දැක නැත...ඔහුට ද‍රැවන් දෙදෙනෙකු සිටි නමුත් ඔහුගේ මේ රස්සාව ඔවුන්ට ගැටලුවක් වි නැත.අවන්කවම මගේ තාත්තා මෙවැනි රස්සාවක් කරනවාට මම කැමති නැත ඔබත් එසේ සිතනවා විය හැක නමුත් ඔහු කරන්නේද රස්සාවකි හොරකම් මැරකම් කරනවට වඩා මේ රස්සාව ඔහුට නම්බුවක් විය හැක.

පෙරේතෙයෙකුට රස කෑමක් ලැමුනහම් කනකන් ඉවසිල්ලක් නෑ වගේ මේක දැකල නොලිය ඉන්න බැරි නිසාමයි ලියලා දැම්මේ  මේ මට  ගැන තව ලියන්න ඕන නමුත් විභාගය නිසා එය කිරිමට වෙලාවක් වෙන් කර ගැනිමට ඇති නොහැකියාවට සමාවන්න විභගය ඉවර වෙනකන්මෙක නොලිය ඉන්න බැරිකමට ලියල දැම්මේ..........

මේක පුoචි පහේ ප්‍රශ්ණ ටිකක් බලන්න උත්තර දෙන්න පුලුවන්ද කියලා..

  

01) ගල් කිලො එකක් හා පුලුන් කිලො එක බැගින් තරාදියකට දැම්මොත් බර වැඩි කුමන පැත්තද..........
 

02) පෙනේ නම් මොකාද ? නොපෙනේ නම් මොකාද ?

 03) අත්තක කුරැල්ලන් 10 සිටි දඩයක් කරැවෙක් වැඩි තබා දෙදෙනෙක් දඩයම් කරේ නම් ඉතිරි කුරැල්ලන් ගනන කියද?

 

04) අපේ අම්මා පාන්දර 4.00 නැගිටිනවා...
4.30,ට හාල් ලිපේ තියනවා...
4.45ට පරිප්පු හදන්න පටන්ගන්නවා
5.00 පරිප්පු එකට දාන්න පොල් බිදිනවා
පොල් ගෙඩිය බිදුනේ කියටද ?.......

05) අපේ ශරිරයේ අපිට කැමති විදිහට හැදිය හැකි.....පාට කරහැකි....නැතිකර දැමිය හැකි....අoගය කුමක්ද ?

 

බලන්න උත්තර දෙන්න පුලුවන්ද කියලා.........

ආදරය නම් සුන්දරය.........

ආදරය නම් සුන්දරය.........
එ සුන්දරවු අදරය........
සෑම විටම විරහවක් වේද..
ඇය ලස්සනයි
මම මගේ ජිවිත කාලයටම දැකපු ලස්සනම කෙල්ල..
එක මොතක මට හිතුනා.........
එ ඇස් දෙක වෙනුවෙන් මගේ ජිවිතය වුනත් පුදන්න ...
මම ආදරය කලා
ඇත්තටම මම ආදරය කලා....
මෙතුවක් කාලයකට ඇති නොවුනු හැකිමකින් මාව කුල්මත් වෙලා....
එත්.....එ ආදරය මට මාව නැති කලා
මම හිනයක් දැක්කා
ලස්සන සුරන්ගනාවියක් මාව සනසන හැටි
මම සතුටු වුනා..
ඇත්තටම මම එ මොහොතේ ජිවිත කාලයටම වඩා  මම ජිවත් වුනා
එත් එ හිනය බොද වෙලා හුගක් කල්...
දැනුත් මම ජිවත් වෙනවා
මියගිය හදවතක් එක්ක........
වටහා  ගන්න බෑ....
අනේ දෙවියනි කියන්න මට...
මෙය මගේ උරැමයද කරැමයද..............

බ්ලොග් අවකාශයේ අලුත් බ්ලොග් කරැවන් තනිවි ඇත් ද ?

බ්ලොග් අවකාශයේ අලුත් බ්ලොග් කරැවන් තනිවි ඇති බව මට හැගෙන්නේ මමත් නවක බ්ලොග් කරැවෙකු නිසා දැයි මට නොවැටහේ..මක් නිසාද යත් ඔවුන් හට යතුරැ පුවරැවවත් හරියට හුරුපුරැදු නැතුවා නිසැකය......පොඩි කාලේ අපි කරන්නා වු වැඩකට ලොකු අය මොකක් හො යමක් කියනවට අපි හරිම කැමතිය..අපි තවම බ්ලොග් අවකාශයට අත දරැවන්ය අපගේ හරි වැරදි පෙන් විම පැරණි බ්ලොග් ලියන අපේම සහොදර සහොදරියන්ට වදයක් දොයි මට හැගේ...

"අපි දැන් බ්ලොග් ලියනවා" අපි හරිම උජාරැවට හැම තැනම අපේ යාලුවන් සමඟ කියවන්නේය එත් බ්ලොග් අවකාශයේ අපේ තත්වය ඔවුන් දැනගත් කල අපිට යන්න වෙන්නේ ඇදුම් නැතිවය.....අපේ ලිපි පැසසුම් ලබන්නට නුසුදුසු වන්නට පුලුවන....එත් අනේ අපිට බැනල හරි යනව නම් අපි හරිම කැමතිය....ඇත්තටම මම නම් මෙතනින් ගොඩක් දේවල් ඉගෙන ගත්තාය ගොඩක් යාලුවන්ව අදුන ගත්තා එත් මට දැන් හිතෙනේ මේ ලියන එක නවත්තලා එ ඉගෙන ගන්න වැඩේ දිගටම කලා නම් හොදයි කියාය

ඊයා… වල් කෙල්ලෝ…. part 2

විභාගයට තව දවස් 03යි දැන්නම් අවුලක් නෑ හිතේ පොඩි අප් එකක් තියනවා එක නිසයි මෙක ලියන්න හිතුනේ මේක අපේ  ගෝල්ඩ් fish අයියට වුන වගෙ සින් එකක්..ආ එක බැලුවේ නැද්ද..? මෙතනින් ගිහින් බලන්න...හරිය....බැක්ටු ස්ටොරි.....කොම හරි මම පoති ගිහින් නැවත නිවස බලා පැමිණිමට කොල්ලුපිටියෙන් මතුගම බසයකට නැගුනෙම්.....ඔය බස්වල එන අය බස් එකේ තරම හොදට දන්නවා එ නිසා සීට් එකක් තියනවද කියල බලල නගින අයත් මම දැකල තියනවා.........කොහොම හරි දැනුයි සින් එකට එන්ටර් වුනේ..අප්පා මතක් වෙනකොටත් කෙලින් වේනවා...නෑ යකුනේ මයිල් මයිල් නැතුව අහවල් එක නෙමෙයි.......
කොල්ලුපිටියෙන් බම්බලපිටියට ආපු බස් එකට කොල්ලෙක් නැග්ගා එවෙනකොටත් බස් එක ෆුල් ලොඩ් කොහොම හරි මම හිටපු තැනට සැට් වුනු කොල්ලා මෙන්න බොලේ උගේ බෑග් එක මට දිපි අයියේ මෙක පොඩ්ඩ්ක් තියා ගනින් කියලා....ගොඩක් ලොකු බෑග් එකකුත් නෙමෙයි.....මමත් ඉතින් උට පොල්ලෙන් ගහන්න වගේ ..
"අනේ මල්ලි මේ ඔන්න ඔක දාපන්කො ඔය හුඩ් රැක් එකද මොකද්ද කියන එක උඩට".. කියලා බොහොම ආදරයෙන් එ බෑහ් එක උඩට විසිකරා...දැන් බස් එක දෙහිවලට ඇවිල්ලා...දෙහිවලින් අර ලිමිට් නැති කඩේන් ගත්ත මොනාද බෑග්  වගයක් එල්ල ගත්තු කෙල්ලො තුන්දෙනෙකුත් නැගල මගෙ ගාවටම ආපි.......උන් තුන්දෙනාටත් යන්න තැනක් නොතිබුනාද මන්දා.....හැබැයි මට මතක හැටියට කොල්ලො කියල කියන්න පුලුවන් දෙන්නෙක් හො තුන්දෙනෙක් තමයි හිටියේ එයින් එකෙකුත් මගේ එහා පැත්තේ වාඩි වෙලා.....ඉති මැරත් හෙන හැන්ඩ් සමයන් කොල්ලනේ,උත්තුoග දෙහදාරි මහා කලු සිoහලයා වගේ මමත් ඉන්නවා කොහොමද කිවුවොත් පැරිසිට්යේ අයිපල් කුලුන වාගේ.......හික්.....ආ..මව පැත්තෙන් ඇන්ජලො මැතිවුස් වගෙත් පෙනවලු...හොව් හොවු මම නෙමෙයි කියන්නේ දැකපු ඈයො....අ බොරැ නම් බලාපල්ල......

අප්පට සිරි මැරාගේ පොටො එකකුත් දලා හා හා කතාවෙන් පිට ගියා නෙද ? අයෙත් කතාවට..........

මගේ ගාවට ආපු මේ එක කෙල්ලෙක් "අනේ අයියේ මේ බැක් එක පොඩ්ඩක් ගන්නවද"කියලා බැග් එක මට දිපි මට කර කියාගන්න දෙයක් නෑ එකපාරක් අර කොල්ලා දිපු බෑග් එක නොගත්තු මට මේ කෙල්ලෙක්ගේ බැක් එකක් ගන්නේ කොහොමෙයි බොලවු...එ මදිවට තඩි බැග් එකක් එක ගත්තහම මුණ ඉස්සරහින් රෙද්දක් දැම්මා වගේ මෙලො දානයක් පෙන්නේ නෑ....ගන්නත් බෑ නොගෙනත් බෑ..මොකද සින් එකට කලින් මම හිතුවේ මේ අතේ තියාගන්න බැරි කමට දෙනව කියලා...කොහොම හරි අර කොල්ලත් මට දැන් කින්ඩි හිනා පානවා......දැන් මට පොලො පාලාගෙන යන්න තරම් හිතයි එත් මොනව කරන්නද ? ටිකදුරක් ගියා.....

අනේ පවු එයාට දැන් කෙලින් යන්නත් බෑ වගේ මොකද එය මගේ කරට නැගලා.....මටත් කර කියා ගන්න දෙයක් නෑ මොකද අර ගෑණු දරුවන්ගේ අවයවයක් තියෙන්නේ "ත" නෙන් පටන් ගන්න අන්න එක මගේ කටේ කටේ කිවුවට කටේම නෙමෙයි කනේ ඔලුව හැරෙවුවනම් හවු ගාලා හපන්න තිමුනා.........( මෙහෙම කියනවාට කට්ටිය මන් ගැන වැරදියට හිතන්න එපා මෙක මට වුන දෙවල් වලින් එකක් විතරයි හොදේ ) එ වුනාට හිතට එකගව කියනව නම් එක සොක් කොට්ටේ කොහොමහරි තව ටික දුරක් එනකොට මෙන්න බොලේ එ කෙල්ලගේ පොන් එක රින්ග් වෙනවා...ආසවේ බෑ මොකද් කිවුවොත් දැන් මගේ කර උඩටම නැගලා මොකද පොන් එකේ වයිට් බේට් ට්ක මගේ උරහිසට දැනේනවා...ඔය වයිට් බ්‍රේට් සින් එක නිසා අපේ සඳරැ කොලුවත් ගහෙන් වැටුනා නොවැ..ඉතින් මට කවර කතාද ?...සොයි නෙද මට මුකුත් කියන්නත් බෑ කෙල්ලෙක් නිසා අපිට වගේ නෙමෙයි නොන්ඩියනේ මොනදෙ වුනත් මමත් ගැණු කට්ටියට ගරුකරනවා එත් මේ වගේ කට්ටිය නිසා එකටත් කෙල වෙනවා......කොහොම හරි මේ කෙල්ල පොන් එක ගන්න දගලල දගලල බැරි තැන මට කියනවා "අනේ අයියේ තරහ නැතිව ඉස්සරහ සාක්කුවෙන් මට පොන් එක අරගෙන දෙන්න"හුටා මොකාටද මෙයා මෙ එන්න හදන්නේ...අනේ කොල්ලනේ පරිස්සම් වෙයවු කොහොමද සක්කුවට අත දානකම් ඉදලා කෑ ගැහුවනම් අපිට තියන ආතල් එක....එත කොට බස් එක පානදුරේ පාලම උඩ....."අනේ නගි මම පානදුරෙන් බහිනවා" කියලා ටක් ගාලා සිට් එක දිලා නැගිට්ටා නැත්තම් සාක්කුවට අත දාන්න වෙනවනේ.........මාර සින් තමයි අපිටත් වෙන්නේ එ කෙල්ල අපේ ගෝල්ඩ් fish ගේ පැත්තේ මොකද ටිකට් ගත්තේ එහෙට......කොහොම හරි මැරා වැඩර් නිසා ශේප් වෙලා ආවා නැත්තම් කොහොමද ආතල් එක....................

මේක පුoචි ආදර කතාවක්.....

 

 

ගෑණු ළමයා :- මම ලස්සනද ?
පිරිමි ළමයා :- නැහැ
ගෑණු ළමයා :- ඔයා හැම දාටම මාත් එක්ක ඉන්න ඕනද ?
පිරිමි ළමයා :- නැහැ
ගෑණු ළමයා :- මම ඔයාගේ වෙන් වුනොත් ඔයා අඬනවද ?
පිරිමි ළමයා :- නැහැ
 
මේක අහපු ගෑණු ළමයට ගොඩක් දුක හිතුන...එයා අඩන්න අරගෙන හැරිල දුවන්න හැදුවා....එතකොට ගෑණු ළමයා ගේ අතින් අල්ලගත්තු පිරිමි ළමයා මේහෙම කියනවා............
 
ඔයා ලස්සන නෑ ඔයා දේවගනක්.......
මට ඔයා එක්ක හැමදාටම් ඉන්න ඕන නෑ..මට ඔයාව සසර පුරාවටම ඕන
ඔයා මගෙන් වෙන් වුනොත් මම අඩන්නේ නෑ මම මැරෙනවා
 
කරැණාකරලා මත් එක්ක සසර පුරාවටම දෙවගනක් වෙලා ලගින්ම ඉන්න මොකද මම ඔයාට ආදරෙයි.............

විභාගයට තවදවස් 06 යි.දැන් දැන් මගේ හිතට මහා බරක් දැනෙන්න පටන් අරගෙන

විභාගයට තවදවස් 06 යි.දැන් දැන් මගේ හිතට මහා බරක් දැනෙන්න පටන් අරගෙන එක කවදාවත් නොහැගුනු අමුතුම සිතුවිල්ලක්...විභාගයෙන් පස්සේ මොකද්ද කරන්නේ, මම හිතන්නේ නෑ මට කැම්පස් යන්න පුලුවන් කියල මොකද මම මහා බුද්ධිමතෙක් නොවන නිසා....මම සමහර විට පාස් වෙයි සමහර විට ෆේල් වෙයි එත් මට එක නෙවෙයි තියන ප්‍රශ්ණය මම ඊට පස්සේ කරන්නේ මොකක්ද ? මට රස්සාවක් කරන්න පුලුවන් වෙයිද ? රස්සාව කියන වචනයත් මට මහ අමුත්තක් ඇතිකරන දෙයක් මීට කලින් මම කිසිම රස්සාවක් කරලනෑ,මට හිතාගන්න බෑ මම කරන්න ඔන දෙය මොකක්ද කියලා,මොකද දැන් මට හිතෙනවා මම හැමදාටම පොඩි දරැවෙක් වෙලා හිටියානම් හොදයි කියලා.....
මට ඉස්සරහට ඉටුකරන්න ගොඩක් වගකිම් තියන බව දැන් මට නිකමට වගේ හිතෙනවා.මොකද හැම දාම ගෙදරින් කන්න බෑ ...තව ටික කාලෙකින් ගෙදරට කන්න හොයාගෙන එන්න වෙන්නේ මට මොකද මම තමයි පවුලේ එකම වැඩිමල් පිරිමි ළමයා...මේ ඔක්කොම දෙවල් ඩබල් වෙනවා නoගි ගැන හිතනකොට එයත් දැන් ටික ටික දැනුම් තේරැම් තියන වයසට එනවා..මේ ඔක්කොම මාව අවුල් කරනවා.....මට දැන් හිතෙනවා මම කොල්ලෙක් නොවේ කෙල්ලෙක් වුනානම් හොදයි කියලා මොකද මාව බදින එකා මට කන්න ගෙනත් දෙනවා අඩුපාඩු බලනවා එත් දැන් මොකද මේ වෙලා තියන ගිණි විජ්ජුම්බරය ,සේරම ප්‍රශ්ණ මාව කනවා හිතා ගන්න බෑ මොකද කරන්නේ කියලා.
බැරි වෙලාවත් මම පෙල් වුනොත් හැම දෙනෙක්ගෙම රැවුම් ගෙරවු මැද පැදුරටත් නොකියා යන්න තමයි වෙන්නෙ...එහෙම උනොත් කිසිම දෙයක් ඉතිරි වෙන්නෙ නෑ මට මාව ඇරෙන්න..පොඩි කාලේ අපි කොච්චර හින මවනවද ..මම කවද හරි ඉන්ජිනේරැවෙක් වෙනවා ...මම කවද හරි දොස්තර කෙනක් වෙනවා....පුහ් රෙද්ද තමයි මට එහෙම කියන පොඩි උන්ට ටොක්කක් අනින හිතෙනව...මොකද කවුද දන්නේ දොස්තර කෙනේක් තියා කොන්දොස්තර කෙනෙක් වත් වෙන්න පුලුවන් වේවිද කියලා.....මොකද හින අපිව ජිවත් කරනවා..එවගෙම හිනයකට පුලුවන් අපිව පිස්සු වට්ටන්න....මොකද මට දැන් හිතෙනවා මගේ සෙරම හින කුඩුවෙලා යයිද කියලා....
මට ජිවිතය ගැන මාර බයක් දැනෙනවා..මම හැම පැත්තෙන්ම හිරවෙලා කියලා හැගෙනවා..ඉස්සරහට මොකක් වෙයිද කියලා හිතෙනවා......මොකද කව්දාවත් මම සැබෑ ජිවිතයට මුහුණ නොදිපු නිසා මට හැම දාම වෙලාවට කන්න ලැබුනා බොන්න අදින්න මේ සේරම මගේ දෙපා ලග තිබුනා නමුත් මම කවදාවත් කල්පනා කරේ නෑ මේවා මට ලැබුන හැටි..මොකද අඩුවක් පාඩුවක් නොවුනු නිසා එත් එ ගැන කල්පනා කරන්න දැන් කාලය ඇවිත්..ඉස්සර වගේ පිස්සු කෙලින්න බැරි වේයි,පස්ස පැත්තට ඉර එලිය වැටෙනකම් නිදාගන්න බැරිවෙයි...එත් කමක් නෑ කොහොම හරි ජිවිතයට මුහුන දෙන්න ඉගෙන ගන්නවා..ගෙදරටත් මේ මහා පොලොවටත් බරක් නොවි ජිවත් වෙන්න දැන් ඉදන් හිතා ගන්නවා..මේ ගැන මට කාත් එක්කවත් කතාකරන්න බැරිනිසා ඔන්න ලියලා දැම්මා..මෙතන ඉන්න අය ගොඩක් අයියල අක්කලා...ජිවිතය ගැන ගොඩක් දෙවල් දන්න කියන අය ඔය කට්ටියගේ අදහස් මට ගොඩක් වටිනවා.............